Η μερα μου στο πιατο

Αυτόν τον καιρό παίζει στην sold out παράσταση Masterclass σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιώπουλου  δίπλα στη Μαρία Ναυπλιώτου -Μαρία Κάλλας όπου υποδύεται μία από τις σπουδάστριές της. Παράλληλα, βρίσκεται στην τελική ευθεία προβών για το σύγχρονο ελληνικό μιούζικαλ του Δημήτρη Μαραμή «Οι Στοιχειωμένοι», που θα ανέβει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου. Ανάμεσα στις 10ωρες πρόβες της βρήκε λίγο χρόνο να γράψει για μας το γαστρονομικό της ημερολόγιο.

"Η μέρα μου  ξεκινάει αναλόγως το πρόγραμμα…. Δεν είμαι φαν του πρωινού ξυπνήματος. Η ιδανικότερη ώρα για μένα είναι γύρω στις 11. Δεν έχω την πολυτέλεια συχνά να σηκώνομαι τέτοια ώρα. Αφού χτυπήσουν 4-5 ξυπνητήρια, σηκώνομαι για να ταϊσω πρώτα τον Μήτσο τον γάτο. Έπειτα βάζω μπρος τον βραστήρα και τον υπολογιστή. Αν έχω χρόνο διαβάζω για την πρόβα μου και ετοιμάζω τα πράγματα που θα χρειαστώ μέσα στη μέρα. Συνήθως λείπω πολλές ώρες από το σπίτι, πάω από πρόβα σε πρόβα και σε παράσταση, και πρέπει να οργανωθώ για τη μέρα ολόκληρη.

Η πρώτη μου κίνηση είναι να βάλω τον βραστήρα μπρος για να φτιάξω τσάι. Δεν πίνω καφέ, οπότε έχω μια ποικιλία τσαγιών και βοτάνων στην κουζίνα. Για πρωί προτιμώ English Breakfast της Twinings, Irish Cream της Mlesna ή ένα καπνιστό τσάι για τις πολύ χειμωνιάτικες μέρες. Αν δεν έχω πολύ χρόνο φτιάχνω ένα μπωλ cornflakes με ξηρούς καρπούς και γάλα σόγιας. Αλλιώς, μου αρέσει το πρωινό μου να είναι πλούσιο, να περιλαμβάνει οπωσδήποτε αυγά, τυρί, κέικ, ψωμί με μαρμελάδα ή ταχίνι με μέλι.

 Για brunch θα πάω στον Κύριο στην πλατεία Μαβίλη για το croque madame του και το handmade gingerale.

Στον Κωσταρέλο στην Πατριάρχου Ιωακείμ  θα με βρείτε για ζεστό σάντουιτς ή μανιταρόσουπα. Επίσης αγαπημένα στέκια στην πλατεία Προσκόπων, είναι το -άκαπνο!- Petit Fleur για τα Kusmi tea του και το carrot cake, το Αερόστατο είτε για τσάι και κέικ με κάρδαμο, είτε για κεφτεδάκια ή roast beef αλλά και  το Black Duck, ειδικά στον όμορφο κήπο του τα καλοκαίρια.

Το σουβλάκι είναι μία εύκολη και χορταστική λύση για το... δρόμο. Συνήθως προτιμώ το Σουβλάκι Καλαμάκι στην πλατεία Μαβίλη, που μένει ανοιχτό μέχρι αργά και βολεύει, και τα Μπριζολάκια Ακαδημίας για το τυλιχτό με κοντοσούβλι.Επίσης, εκτιμώ πολύ τις πίτες για ένα γρήγορο γεύμα, και ο δρόμος μου με βγάζει συχνά στο Άριστον ή στο Pie Works ή για σάντουιτς στο Μόντακιου , στην στοά Κοραή.

Τις περισσότερες φορές δεν βρίσκομαι στο σπίτι για μεσημεριανό. Είμαι σε κάποια πρόβα ή ετοιμάζομαι να πάω για πρόβα. Επειδή αν φάω κανονική μερίδα φαγητού θα βαρύνω και θα νυστάξω, προτιμώ τα διάφορα σνακ (σαντουιτς, ξηρούς καρπούς, μπάρα δημητριακών, κουλούρι)  ή κάτι ελαφρύ το οποίο θα το φάω σε μικρές δόσεις.

Ένα εύκολο και γρήγορο γεύμα είναι το κους κους με διάφορα υλικά που έχω διαθέσιμα εκείνη την στιγμή: 

Βάζω σε μία γαβάθα κους κους με τριμένη μέντα και μυρωδικά και αντίστοιχη ποσότητα βραστού νερού. Το σκεπάζω με μία πετσέτα μέχρι να απορροφηθεί. Ψιλοκόβω τζιντζερ και μανιτάρια τα σοτάρω ελαφρώς με λίγο κουκουνάρι και σταφίδες και ρίχνω το μείγμα αυτό στο κους κους. Προσθέτω λίγη σόγια σως ή ελαιόλαδο και αυτό ήταν.

Στη Λαϊκη δεν προλαβαίνω να πάω με το πρόγραμμα που έχω παρόλο που μου αρέσει πολύ η διαδικασία. Τα σούπερ μάρκετ που με εξυπηρετούν στην περιοχή που μένω είναι τα ΑΒ Βασιλοπουλος, Bazaar και Σκλαβενίτης αλλά και το Deli&Fresh της Πατριάρχου Ιωακείμ για φρούτα, λαχανικά και συκώτι. Ο Κωσταρέλος με εξυπηρετεί κυρίως για γιαούρτια και τυριά. Τα πακιστανικά μπακάλικα στην Μενάνδρου τα επισκέπτομαι για τζίντζερ, αραβικές πίτες, κους κους και χύμα ρύζι basmati. Επίσης αγαπώ τo food section του Marks&Spencer για τις έτοιμες -σωτήριες κάποιες φορές- σούπες του και τα shortbread, το Dolce Vita στην Πατριάρχου Ιωακείμ για ξηρούς καρπούς (τέλεια τα καπνιστά του αμύγδαλα), τσάι και μείγματα αρωματικών βοτάνων για το μαγείρεμα. Περνάω συχνά από τις εκθέσεις προϊόντων στο μετρό Συντάγματος και προμηθεύομαι μέλι, μαρμελάδες, τυριά, παξιμάδια και ό,τι άλλο μου τραβήξει το ενδιαφέρον.

Το ψυγείο μου συνήθως περιέχει αυγά, γιαούρτι, μαρμελάδες, τυριά, γάλα σόγιας , ελιές, ραπανάκια, τζίντζερ, chutney ενώ στο ντουλάπι με τα τρόφιμα «πρωταγωνιστούν»  τα ζυμαρικά, το ρύζι, ο τόνος, τα παξιμάδια λαδιού, τα cornflakes, οι ξηροί καρποί και τα αποξηραμένα φρούτα και οι ρυζογκοφρέτες.

Αυτό που λέω πάντα είναι ότι θα μπορούσα να ζω μόνο με ωραίο ζυμωτό ψωμί και τυριά! Τι να πρωτοδιαλέξω… Μία παλαιωμένη γραβιέρα Κρήτης, Λαδοτύρι Μυτιλήνης, Μελίχλωρο Λήμνου, Μετσοβόνε, Camembert, Blue cheese, Λευκό Stilton με cranberries... Πέρα από τη στάνταρ εμμονή μου στα τυριά οι υπόλοιπες εμμονές μου αλλάζουν κατά περίοδο. Τους τελευταίους μήνες για παράδειγμα λατρεύω τις πράσινες ελιές με αμύγδαλο. Αυτό που δεν αλλάζει όμως είναι η απέχθειά μου στον ιβίσκο .

Πλέον δεν βγαίνω συχνά έξω για φαγητό. Έχω όμως κάποια μέρη που τα νιώθω οικεία και τα έχω συνδυάσει με συγκεκριμένα πιάτα:  Burger στο Warehouse Εξαρχείων, μπιφτέκια ή νουά στο Όμορφο στο Κολωνάκι, πολύ νόστιμα μαγειρευτά, συκώτι και εκπληκτικό γαλοτύρι στον Μαύρο Γάτο στο Παγκράτι, σούπες στα Οινομπερδέματα στο Γκάζι, Korma Chicken, Cheese Nan και γλυκό πολύχρωμο ρυζι στο Ινδικό-Πακιστανικό Καράχι στη Μενάνδρου.

Επειδή δούλευα πολλά χρόνια ως σερβιτόρα κατά την διάρκεια των σπουδών μου και στο ξεκίνημα μου στο επάγγελμα έχω καταλήξει ότι με εκνευρίζει απίστευτα η έλλειψη ευγένειας και από τις δύο πλευρές και η τσαπατσουλιά. Επίσης με ενοχλεί η δυνατή μουσική.

Βραδυνό τρώω και δυστυχώς συνήθως τρώω αργά , μετά από βραδινή πρόβα ή παράσταση. Και πολλές φορές είναι το βασικό γεύμα της ημέρας μου. Τρώω είτε στο σπίτι είτε έξω, ανάλογα με το πού βρίσκομαι και τι διάθεση έχω. Συνήθως βέβαια είμαι τόσο κουρασμένη που θέλω απλώς να πάω σπίτι να φάω κάτι απλό και να κοιμηθώ.

Σπανίως καταναλώνω αλκοόλ. Επομένως όταν βγω προτιμώ ένα Virgin Mary ή μία Ginger beer (της αγαπημένης μου εταιρείας αναψυκτικών 3cents). Αν η στιγμή σηκώνει αλκοόλ, θα προτιμήσω μία μαργαρίτα στο σέικερ με μπόλικο αλάτι ή ένα μαύρο ρούμι Βενεζουέλας (Pampero ή Santa Teresa).

Εκεί που υπάρχουν πολλές επιλογές και προτιμήσεις είναι τα γλυκά. Έχουμε και λέμε: Νουγκατίνα από τον Μικέ. Red Velvet cupcake από το Emi’s Cupcakes, Barfi φυστικιού από το πακιστανικό ζαχαροπλαστείο Stara Sweets  και Palmier ή εκλέρ από το Paul .

Γλυκιά είναι και η παιδική γαστρονομική μου ανάμνηση. Το κέικ που έφτιαχναν πάντοτε μαζί ο παππούς και η γιαγιά. Καθόμασταν με την αδερφή μου στην κουζίνα και τους χαζεύαμε. Η γιαγιά έριχνε τα υλικά , ο παππούς ανακάτευε. Περιμέναμε πώς και πώς να ρίξουν τη ζύμη στην φόρμα και να γλείψουμε τα υπολείμματα. Και μετά μοσχομύριζε όλο το σπίτι.

 Από τα γλυκά στα αλμυρά ξανά... γιατί το comfort food μου δεν είναι το γλυκό. Γενικά η σούπα είναι comfort food. Και τα ζυμαρικά. Όταν είμαι συναχωμένη θα φάω σίγουρα κοτόσουπα ή γιουβαρλάκια. Και όταν στεναχωρηθώ πολυ θα υποπέσω στο  ακραίο junk food , από φουντούνια μέχρι McDonald’s.

Κεφάλαιο ταξίδια:  Τα τελευταία δυο χρόνια έχω βρει διαφυγή στην Αίγινα, στην Πέρδικα. Αγαπημένο μέρος για φαγητό Το Δέκα. Ολόφρεσκα ψάρια, άψογα ψημένα, και στο τέλος σπιτικό γλυκό και λικέρ. Επίσης, στην Αίγινα ανακάλυψα το φυστικοβούτυρο από φυστίκι Αιγίνης και ξετρελάθηκα.

Αξέχαστο θα μου μείνει και το τελευταίο ταξίδι που έκανα για μία συναυλία στην Κωνσταντινούπολη. Δίπλα στο Πανεπιστήμιο που κάναμε τις πρόβες, έφαγα του πιο ωραίους κεφτέδες στο Doğaya donuş bistro στο Nişantaşı. Επίσης, ο ουρανίσκος μου έπαθε σοκ με τα σουτζούκ λουκούμια και τις αμέτρητες γεύσεις.

Την τελευταία μου μέρα πάνω στην γη ωστόσο θα ήθελα να κάνω πικνικ με τους αγαπημένους μου ανθρώπους δίπλα στη θάλασσα (δε με νοιάζει πού), όπου ο καθένας θα έχει μαγειρέψει από κάτι. Εγώ θα έφερνα ένα ταπεινό πιάτο, γεμάτο συμβολισμούς, που το έφτιαχνε η μητέρα μου, κυρίως  Παραμονές Πρωτοχρονιάς -καστανό ρύζι με μανιτάρια, καρύδια και σταφίδες. Το ρύζι, δημητριακό, συνδέεται με την μάνα γη. Τα μανιτάρια συνδεδεμένα με την λατρεία του Διονύσου και τις μεταμορφώσεις του και άλλοτε με την μεταθανάτια αναγέννηση. Τα καρύδια και οι σταφίδες σύμβολα υγείας και χαράς.